HİKAYEMİZ

Mağarada yaşadığımız günlerden beri görsel zevke sahibiz, biz, siz hepimiz. Duvarlara bir şeyler yazar çizeriz, belki anlamlı belki de sadece göze hitap eden şeyler, hatta ikisi birden. Nesneler toplar saklarız, hatta yaparız; bazılarını kullanırız, bazıları da sırf baktıkça hatta gördükçe hoşumuza gitsin diye yaşam alanlarımızda yakınlarımızda bir yerlerde dururlar. Mağaradan kentlere olan başkalaşım sürecimizde de bu huyumuzdan hiç vazgeçmedik.

Biz mağara dönemine ait duygular ve modern araçlarla bu alışkanlığı bir meslek olarak sürdürmeye karar verdik. Güncel sayılabilecek “objeleri” zamansız “hanelerimizde” ağırlamanın melez fikri olan OBJEHANE iki sebeple ortaya çıktı, hem ilk hane halkı olan bizlerin hoşuna gitsin diye, hem bunu yapmak için alanı, zamanı, imkanı olmayanlara da bu zevki sunalım diye, eee her şeyin bir bedeli var tabi.

Bu arada kentleşme sürecinde hoşumuza gitmeyen şeyler de oldu, o da aşırı süslülük halleri, doğal olarak ilkel formlara yoğunlaştık, yani geometrinin en temeline indik. Çizgiler, noktalar, hatlar formlar filan… yüzeyler ve dokuları da bu işin ruhu olarak benimseyip tercih ettik, bir de fonksiyon kazandırdık mı bu iş tamam dedik. Şimdilik aynı ilkellikle devam edeceğiz. Bakalım zaman ne gösterir.

Tüm bu süreçte ellerimiz daha fazla çalışıyor. Yıllardır beynimizi daha çok çalıştırdığımız için bu değişimden dolayı çok heyecanlıyız. Bu da dokunduğumuz her şeye geçiyor ve yolculuğunda sizlere kadar yansıyor. Bu heyecan sizden bize geri dönünce accayip bir şey oluyor.

Teşekkürler.